zweetspringligkronkelblaarpijnlijkebilactiefslapen

Zo dat is weer even geleden dat ik hier iets van me heb laten horen. Slecht internet en weinig zin leiden nu tot een 'waar te beginnen'!

Ik ben ongeveer 3 weken in Albany geweest (nu weer terug in Perth)en heb daar genoeg gedaan om over te schrijven. Van beukende, rennende, zwetende mannen naar 'springende' walvissen. Van liggende zeehonden naar kronkelende slangen. Van blaren op mijn hiel naar een licht pijnlijke kont. Van actieve pelikanen naar slapende rustige kinderen. Dat is in het kort wat ik allemaal heb meegemaakt. Dus wil je de korte versie kun je nu stoppen met lezen, heb je liever de lange versie dan stel ik dat zeer op prijs. Anders heb ik de rest van het verhaal namelijk voor niets gepost.

De eerste dagen heb ik elke ochtend en avond gewerkt. 's Middags was ik vrij om te doen wat ik wilde. Dus ben ik naar de winkelstraat, bibliotheek, maccas (mcdonals in het australisch) voor internet geweest. Ook hebben Michael en Antonia me meegenomen naar 'the gap' en 'the natural bridge'. Ontzettend mooi daar! (zie foto's).
Op zondag was de plaatselijke Australian football finale. The lions vs tigers (royals vs railways). Lions top favoriet en de tigers een goede underdog. Ik ging samen met een vriend van Antonia, die me de spelregels uitlegde. Helaas was het al een tijd geleden dat hij het gespeeld had en wist dus nog niet alles. Hij vertelde me de puntverdeling en de mark dat was het eigenlijk. De rest zelf uitgevogeld door te kijken en te luisteren naar andere supporters. Best gemakkelijke regels en erg leuk om te zien! Of in ieder geval, ik vind het een super gave sport! Voor de geinteresseerden hier een link voor de regels etc http://nl.wikipedia.org/wiki/Australisch_voetbal. En voor een filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=X_hqosNvv5E

De zaterdag erop ben ik op een whale tour geweest. Op zoek naar walvissen. Gelukkig hadden we ze gevonden! Het was een moeder met haar jong. Ik heb alleen het jong van een afstandje mogen bekijken. Maar wel onwijs gaaf om te zien! Daarna nog naar zeehonden gekeken. Na drie en half uur weer terug aan land. Maar als je zou willen kon je nog een keer gaan. In de middag zouden ze nog een keer gaan. Ik besloot om die middag meteen weer te gaan en wat een goed besluit was dat! We zagen weer de walvis met haar jong en die bleven ook nu op afstand. Nog verder dan ze daarvoor deden. Toen maar naar de zeehonden gevaren om toch nog iets te zien. Ik dacht nou dat is jammer. Vanmorgen toch meer gezien als nu. Geen spijt want het was heerlijk op de boot! Had een pilletje ingenomen zodat ik niet zeeziek zou worden en die hielp gelukkig prima! Toen onderweg terug was daar voor ons ineens een walvis. En dit was niet dezelfde als die we al gezien hadden vertelde John de kapitein ons. Hij zwom onder de boot door, hebben we niet gezien maar hij was ineens achter de boot te zien. Dus de boot werd omgedraaid en vol gas werd de achtervolging ingezet. We waren op een redelijke open oceaan dus hadden behoorlijk wat golven. Goed vasthouden dus maar wel onwijs gaaf! En daar zagen we de walvis weer. Eerst een klein deel van zijn lichaam en toen zagen we zijn staart het water in gaan. Onwijs mooi gezicht, tegen de zon in kijkend. Schittering van de zon op de oceaan en daarin de staart. Mijn camera was om mijn nek maar wilde mijn oog niet laten afdwalen en gewoon even ervan genieten. Toen een hele tijd niets en we dachten dan ook dat dat het was. Toch bleef ik kijken maar helaas niets, totdat ik natuurlijk even naar achteren keek. Toen hoorde ik ineens WOOOWWW! Ik snel weer kijken naar het water en daar zag ik een walvis door de lucht zweven en met een grote plons weer in het water belanden. Ook dit heb ik helaas niet vast kunnen leggen om aan jullie te laten zien. Maar wat een onwijs gaaf gezicht is dat! Als je de kans krijgt om op een whaletour te gaan... DOEN!!!

Toen die donderdag de peak head walk gedaan. Weer met die vriend van Antonia, hij wist wat hij moest doen als we een slang tegen zouden komen en wist wat van planten af, dus handig gezelschap! Helaas was hij naar mijn smaak iets te geinteresseerd in de planten en dacht ik, kom op loop door. Aangezien het een wandeling van een uur naar het eindpunt was en dan moest je ook nog terug. Gelukkig viel het uiteindelijk wel mee en kwamen we aan bij een mooie rotsformatie, uitkijkend op aan de ene kant de oceaan, twee andere kanten de oceaan klotsend op rotsen en aan de andere kant alleen maar groene heiden denk ik dat je dat noemt. Zeker de wandeling waard! Op de terugweg nog wat vragen over de slangen gesteld. Toen begon hij te vertellen over de tiger snake. Een giftige slang, waar je niet door gebeten wil worden. Ineens stopte hij met een kreet. Ik dacht o nee toch, een slang! Toen dacht ik; ja mooi niet dat ik daar in trap. Maar het bleek geen geintje hij zag echt een tiger snake! Helaas was ik te laat om de slang te zien. Maar vanaf dat moment heb ik me niet echt veilig meer gevoeld de resterende 15 minuten. Want na dit incident en dat hij toen zei dat hij een soort slangenfobie heeft was het me toch wel duidelijk geworden dat hij nou niet echt het type was dat rustig zou blijven na een slangenbeet. De laatste 15 minuten kon ik mijn lachen dan ook niet meer inhouden. Ik zag constant die blik met kreet voor me en was een beetje zenuwachtig. Verder hoef ik dan geloof ik niets meer uit te leggen. ;)

Die zaterdag ben ik naar Denmark geweest om voor het eerst in mijn leven te gaan paardrijden. Altijd al eens willen doen, nooit van gekomen, eentje gevonden waarbij je ook meteen door de natuur mocht hobbelen, gebeld, gegaan et voila! Gaby heeft paard gereden door een bos (met bijna de hoogste bomen vd wereld) heen en onderweg een rond springende kangoeroe gezien. Onwijs gaaf en super leuk om te doen! En altijd leuk om te horen dat je ergens een Natural talent in bent. Die avond naar een verjaardag geweest van een vriend van Michael. Hij kent die vriend doordat ze wel eens samen gitaar hebben gespeeld. Waarom vertel ik dit? Nou omdat ik nog nooit in een huiskamer heb gezeten waar zo'n 15 mensen een instrument aan het bespelen waren. Gelukkig allemaal dezelfde liedjes anders zou je gek worden. Het was heel gezellig en de drie liedjes die ik kende heb ik dan ook mee gezongen. Helaas waren de rest allemaal oude liedjes of gewoon liedjes die ik nog nooit gehoord had. Op dat moment ook een beetje last van mijn rechterbil door het paard rijden. Maar verder totaal geen last gehad, GELUKKIG!

Zondagmiddag besloten om op dinsdag weer terug naar Perth te gaan, zodat ik maandag nog de kalgan queen tour kon doen. Met een boot vogels voeren en naar een wijnproeverij, hot damper eten en de geschiedenis van de omgeving verteld krijgen. Hier dus de pelikanen en een witte zee arend gezien. Die een vis gevoerd kregen van captain Jack. Ook nog pijlstaart roggen gezien. En natuurlijk wijn geproefd... HEEEEEEEEERLIJK, maar na 2 kleine laagjes vond ik dat ik mijn best weer had gedaan ;)
Mooie foto's kunnen maken en weer kunnen lachen om flauwe humor. Onder een brug door gaan net doen alsof je niet zeker weet of de achterkant het gaat halen en dan met je hand op een alumium ding slaan, waardoor sommige onoplettende medereizigers behoorlijk schrokken. Maar captain Jack moest meteen al lachen dus ze hadden al gauw door dat het een geintje was. Natuurlijk ben ik ook altijd in voor zo'n kut geintje waardoor ik het aan zag komen. Gelukkig maar anders had ik waarschijnlijk meteen het water in gesprongen...

Een zeer geslaagde tijd in Albany gehad dus! Aankomende zaterdag ga ik weer naar fremantle prison om dit keer de tunnel tour te doen. Onwijs veel zin in, klimmen, klauteren door smalle gangetjes en door een watertje varen (onder de grond dus).

Alweer een maand weg van huis, wat gaat de tijd snel! Nog steeds erg naar mijn zin en al bezig met plannen maken voor maart, april en mei. Maar daarover de volgende keer meer!

xxx