fremantle, aankomst Albany

Zaterdag 10 september ben ik een dag naar Fremantle geweest. Om 12.00 de trein gepakt vanuit Perth, en om 12.30 aangekomen in Fremantle. Ik was al een keer hierheen geweest met Antonia en ze liet me toen zien waar de interessante dingen waren. Beter opgelet dan ik dacht want ben heel de dag geen één keer fout gelopen, natuurlijk hielpen de bordjes ;). Als eerst naar Fremantle Prison gegaan en daar de doing time tour gedaan (google: fremantle prison). Was erg interessant om te zien hoe de gevangenen daar leefden. De guide was een grappige vrouw dus ik heb me geen moment verveelt. Toch onvoorstelbaar hoe ze daar moesten afzien voor het stelen van een fles sap. Laat ik daarbij niet vergeten te vertellen dat ze al héééééél lang op de boot hadden gezeten vanuit Engeland om daar te komen! Ja, de gevangenen kwamen uit Engeland.
Australië is ontdekt door de Nederlanders maar door te weinig handelswaar deden ze er verder niets mee. De Engelsen daarentegen vonden het een mooi eiland om hun dieven, moordenaars, verkrachters etc. naartoe te sturen.
Het aparte van de gevangenis is dan ook, dat de gevangenen hem zelf hebben gebouwd! En wat een luxe verblijf hebben ze ervan gemaakt! Mooie grote buitenruimtes waar je maar met zijn 160’en in hoeft. Daarin maar liefst vier douches en 2 wc’s. Een wasbak met maar liefst vier kranen om je te scheren en op te frissen. Zonder spiegels zodat je het niet hoeft te zien als je een stukje bent vergeten. Daarop uitkijkend hadden ze een mooi verblijf gemaakt voor de bewakers die als de gevangenen probeerden te ontsnappen een waarschuwing gaven en anders de gevangenen neerschoten. Ja, alles voor je eigen veiligheid!
En dan nog de suites! Zo gebouwd dat je je eigen kont er bijna niet kan keren (zo’n 1 bij 2 meter), lekker knus! En niet veel ventilatie zodat je door te weinig zuurstof in een heerlijke diepe slaap beland, in je hangmat nog wel! Geen water of toiletvoorzieningen want dat heb je toch al in de buitenruimtes! En jawel, I saved the best for last: De gevangenis is op een ‘berg’ gebouwd zodat het lekker veel zon kreeg. Zo kreeg je in de bovenste cellen een heerlijke temperatuur van +50 graden, gratis en voor niets! En dat bijna heel het jaar door!
Ja, ik denk dat de gevangenen(in Nederland tenminste) van nu al het recht hebben om te klagen over hun cellencomplex! Water; een toilet; een bed en bij goed gedrag een tv in je cel wat heb je daar nou aan! En dan ook nog een temperatuur van rond de 20 graden….. Hadden ze maar hun eigen gevangenis mogen bouwen! Hadden ze ook al die luxe gehad!
De gevangen konden werken als tunnelgravers onder de gevangenis. Helaas niet hetzelfde als ‘prison break’ nee ze werden geobserveerd en konden nergens naartoe. Waarom ze die tunnels groeven weet ik nog niet maar kom ik wel te weten als ik de tunneltour ga doen. Klimmen, klauteren, varen etc. onder de gevangenis! Wanneer weet ik nog niet (ligt eraan wanneer ik weer in Perth ben) maar ga het opzeker doen!
Ik stond uiteindelijk rond kwart voor 3 weer buiten en ging even naar de fremantle markets. Ik was er al met Antonia geweest en was er dus ook snel weer uit. Het is een soort van de zwarte markt in Beverwijk maar dan een heel stuk kleiner ;). Toen op weg naar het Shipwreck museum waar allemaal spullen van Nederlandse schepen gestald zijn. Moet ik niet vergeten te zeggen dat die van de bodem van de oceaan geplukt zijn. Want er zijn wel 4 schepen gezonken voor de kust van Australië (google maar welke 4 dat zijn; 1 is Batavia, de ander begint met een v, 1 heeft iets met een draak… nouja ach zoiets), PRUTSERS! Wel grappig om te bekijken en sommige dingen waren ook best interessant maar niet echt een wauw factor voor mij! Maar maakt het uit, het was gratis :) (nou ja 1 dollar aan donatie). En de weg ernaartoe was zeker de moeite waard! Ik liep langs een weg die me zo naar een uitzichtpunt leidde. Wat voor een uitzicht ik daar had? Alleen maar een hele mooie heldere blauwe Indische oceaan met een blauwe lucht en een stralende zon. En daar in de oceaan ligt Rottnest Island. Ook een punt op mijn to do list!
Zondag 11 september eerst naar King’s park gegaan om black fellas te zien op het festival. Helaas alleen maar black Young sheila’s een dansje zien doen. Eigen schuld ook wel, want had pas om 11.15 door dat om 11.00 een aboriginal (black fellas) dansgroep een optreden gaf. Om 13.00 was er pas weer een dans maar dan zou ik al onderweg zijn naar Albany. Antonia zou me namelijk om 12.00 op komen halen. Ik had dus de aboriginal activiteiten behoorlijk gemist. Maar wel een leuk optreden gehad van Jessie Floydd, zittend in een lekker zonnetje. Toen een bericht van Antonia dat ze wat later zou zijn dus snel naar de plek gegaan waar een andere dansgroep om 12.00 zou optreden. Ik had het niet willen missen was hier niet echt van toepassing ;) Wel een geinige foto van gemaakt.
Om 12.30 op naar Albany. Kun je vergelijken met een ritje naar Frankrijk. Omdat het hier nu lente is staan alle bloemen in bloei, dus ook de gele …….. (weet niet meer hoe ze heten). Was een erg mooi gezicht, een hele gele vlakte. Hier heb ik dan ook mijn eerste kangoeroes gezien! Alleen wel dood langs de weg… Is ook iets wat Antonia me al vertelde. Ik moest er niet raar van opkijken als we ineens in botsing zouden komen met een kangoeroe (of met een emoe). Is een beetje hetzelfde als in Nederland een eend dood rijden op dat soort wegen, geloof ik. Gelukkig is ons dat niet overkomen maar er staan nog wat ritjes van Albany naar Perth en van Perth naar Albany voor de deur. Dus wie weet, maak ik dat ook nog is mee. Liever niet!
Eenmaal hier aangekomen na een vijf uur durende rit met kinderen die er helemaal niet van houden om in een auto te zitten, verwelkomt worden met een onwijs mooi uitzicht over de oceaan. En als ik mazzel heb zal ik er ook nog eens een walvis in spotten, zo vanuit mijn kamer! Ik ga sowieso één dezer dagen nog op een whale tour met de boot. Dus hoop dat ze lief zullen lachen naar mijn camera en mooi water uit hun gat spuiten (waterskiën ;)) zodat ik wat mooie plaatjes onder dat verslag kan plaatsen!
O ja en voordat jullie medelijden met me krijgen voor de rit hiernaartoe met vervelende kinderen. Ze hebben zich erg goed gedragen! Lotte heeft wel een beetje overgegeven maar dat mocht de pret niet drukken. Antonia vertelde dat we mazzel hadden gehad want normaal zetten ze de boel behoorlijk op stelten. Zo kan Winston behoorlijk lang huilen en kan Lotte heel goed hard schreeuwen maar laten we hopen dat ze daar overheen gegroeid zijn en alle andere auto ritten net zo gaan als deze :)
Ik geloof dat ik jullie zo wel weer genoeg van het werk gehouden heb, dus hup terug aan het werk, schoolwerk, huishouden etc.. Dan ga ik nu slapen en morgen naar de mac donalds voor gratis wifi internet om dit verslag van mijn word document naar waarbenjij.nu te kopiëren :) Tegen de tijd dat jullie dit lezen heb ik dat dus als gedaan…