De farm

Vrijdag 3 februari was het dan eindelijk zo ver! Op naar Burracoppin, op naar de farm. Eerst in de ochtend nog even op LW gepast en toen rond 12.30 samen met Mary aan de reis van +-4 uur beginnen.
Ik had totaal niet het gevoel dat de reis zo lang duurde! Een weg met behoorlijk wat verhalen, met een behoorlijke geschiedenis; the great eastern highway. En dat voor zo'n 'jong' land waar de gebouwen over het algemeen niet ouder zijn als +- 200 jaar, maar dat terzijde.
Mary is opgegroeid in Burracoppin dus de perfecte persoon om de rit mee te maken. Ik wil er eigenlijk nog niet teveel over verklappen omdat mijn vader over 3 1/2 maand komt en we over 4 maanden samen de rit naar de farm zullen gaan maken. We zullen in ieder geval niet in 1x door gaan rijden en zo hier en daar een stop 'moeten' maken.
Wat ik wel al kan verklappen is dat naast de snelweg twee 'historical icons' te zien zijn; the railway en the water pipeline. Waarvan ik zelf de waterpipeline de meest indrukwekkende vind (aangezien bijna overal ter wereld een treinrails is aangelegd ;)). Een waterpijpleiding toch ook zou je zeggen.. ja maar meestal lopen die ondergronds toch ;).
In Kalgoorlie (de goudmijnenstad) was jaren geleden geen goede watervoorziening aanwezig. Dichtbij Perth is een watercentrale opgezet die al een tijdje de watervoorziening voor Perth regelde. C.Y. Conner kwam op het idee om een pijpleiding aan te leggen met om de zoveel km een pomp. Van Perth naar Kalgoorlie. De pompen waren nodig om het water door de bijna 600 km lange pijpleiding te laten stromen. Waar de pompen werden gebouwd kwamen ook dorpjes voor de bouwers van de pijpleiding en de treinrails. De pijpleiding en treinrails worden nu nog steeds gebruikt! De pompen overigens niet meer aangezien er gebruik wordt gemaakt van een nieuw systeem.
In Merredin (waar de 4e pomp staat) zijn we gestopt om boodschappen te doen. Dit is namelijk het laatste dorpje voor Burracoppin. Na 20 minuten rijden reden we door het hek van de farm en kwamen we op het terrein aan. Ik kon het niet helpen dat er een lach op mijn gezicht verscheen. Wat ontzettend mooi, gaaf en... AUSTRALISCH! Na 5 maanden ben ik dan eindelijk in het Australië dat ik in gedachte had. Weg uit de stad, weg uit een dorp dat zijn bestaan te danken heeft aan het vroegere slachten van walvissen (Albany). Eindelijk op het platteland met een oud, 'lichtelijk' vervallen huis en 4000 hectare grond. Overal waar je kijkt is 'jouw' grond. Grote schuren, grote silo's, grote open vlaktes met hier en daar een boom... FANTASTISCH! Wel uit kijken waar je loopt vanwege slangen en red back spiders.. maar ach, kleinigheidje houd je altijd (zoals Marijke -excollega- altijd zo mooi zegt) en laten we eerlijk zijn Mary leeft ook nog steeds en haar moeder is 99 jaar geworden.
Het huis was in het verleden een schoolgebouw, nouja 1 1/2 kamer ervan. Na de oorlog was nergens hout of ander materiaal te vinden dus kochten Mary haar ouders het schoolgebouwtje om in te wonen (waar Mary's moeder nog les in heeft gehad).
Ik lig in een kamer die liefkozend de 'hiltonsuite' is genoemd. Vroeger was dit de kamer van Mary en Pauline. Of het aan de standaard voldoet van het gelijknamige hotel betwijfel ik, maar er is in ieder geval een deur waar je naar buiten kan sneaken ;).
De volgende dag zijn we weer even naar Merredin geweest voor wat kleine huishoudelijke boodschappen en toen weer terug naar de farm. Mary zou me rond rijden en iets heel bijzonders laten zien (maar daarover later meer ;)). We zijn over een gedeelte van de farm gereden en daarna via een speciale weg ( ook daarover later meer :P - en ja ik geniet hier onwijs van, lekker in 'spanning'laten, vooral die ouwe, ja pap daar bedoel ik jou mee-) door richting Westonia. Een klein dorpje wat in principe geen reet voorstelt maar ze hebben iets speciaals... Om de hoek is namelijk een goudmijn die nog steeds in gebruik is (ja jullie dachten komt ze weer met dr dat vertel ik later). Echt veel was er niet te zien, maar alle straatnamen hadden wel te maken met de stoffen die met goudmijnen te maken hebben ed. Onderweg terug vertelde Mary bij een plaatsje dat er vroeger een zaaltje was (die nu dus gesloopt is) waar haar vader optrad (muzikant) en haar moeder dan ging dansen met een vriend van hen.. Gelukkig heb ik een rijke fantasie want het zag er echt niet uit alsof dat ooit een levendig dorpje geweest is. Dus ook weer erg interessant.
Verder niet heel veel gedaan. Wel veel rond gelopen en foto's gemaakt (zie mn fb voor de foto's :)). De volgende ochtend was het weer tijd om naar huis te gaan. Aan Mary gevraagd of ik ff een stukje op de farm mocht rijden.. wat uiteindelijk 2 1/2 richting huis werd :) Ja na ruim 5 maanden heb ik dan eindelijk auto gereden! En dat was toch wel ff wennen hoor! Aan de linkerkant rijden was niet zo heel vreemd (fiets ook al 3x in de week aan de linkerkant etc) maar aan de rechterkant in de auto zitten waarbij de pook aan de linkerkant zit en de richtingaanwijzer rechts.. Dat was toch vrij apart. En dan ook dat als je je knipperlicht naar rechts uitzet je de hendel naar beneden moet doen in plaats van omhoog. Ja aan dat soort dingen denk je niet tot dat het ineens anders is.. En wat dacht je van de achteruitkijk spiegel aan je linkerkant! Maar o zo gaaf om in Australië te rijden! Mooi uitzicht -ook wel redelijk hetzelfde ;)- en door de politie van de weg gedrukt worden is ook vrij apart.. Hier wordt de weg namelijk niet afgesloten als er iets ] groots en breeds over de snelweg vervoert moet worden.. Nee hier rijdt er een autootje Oversized vehicle watch out (oid) voor een vrachtwagen uit. Als je zo'n autootje ziet moet je dus ook gelijk van je gas af want je weet niet wat je kunt verwachten. De eerste 2 keer stak het uit en moest ik lichtelijk uit wijken maar de derde keer reed er ook politie voor de vrachtwagen uit die je dus al een beetje naar de zijkant dwingde. Flink afremmen en hup het gravel in wat er werd een half huis over de snelweg vervoert en had dus heel de snelweg nodig. Is dat voorbij, ga je weer de weg op en rijd je weer vrolijk verder.

Weer een ervaring rijker en nu weer hard aan het werk... Nog maar 27 dagen en dan naar Sydney! Oja en mn retourticket is omgeboekt (was al bekend dat ik dat moest doen toen ik mn retourticket kocht ;)) definitieve datum dat ik op het vliegtuig stap terug naar Nederland/huis 25-07-2012!

xxx