Eerste keer skiën

Een maand geleden voor het laatst geschreven en wat kan er veel gebeuren in een maand tijd. Eenmaal terug uit Toronto meteen weer begonnen met school. Een toets hier, een toets daar, verslagje hier, verslagje daar maar wat wil je als je maar 3 maanden les hebt.
5 januari was mijn eerste les en gister was mijn laatste (9 april). In Nederland zou ik nu nog zeker twee maanden les hebben, dus het rooster hier is zeker niet verkeerd. Ik heb pas over 10 dagen mijn eerste tentamen en over 11 dagen mijn tweede en derde. Ik heb dus genoeg de tijd om te leren, want werken etc doe ik hier niet.. heerlijk! :P

Twee weken na terugkomst in Sackville me ingeschreven om mee te gaan naar Wentworth om een dagje (16-03) te gaan skiën daarbij zat ook een les inbegrepen. Nou heb ik jaaaaaaaaaaaren terug weleens op skies gestaan in een indoorhal (volgens mij snowworld in Zoetermeer??) maar daar is ook alles mee gezegd. We zouden in eerste instantie op een zondag gaan wat goed uit kwam omdat er op vrijdag een res party was (1 van de huizen op de campus organiseert dan een feestje). We hadden daarom afgesproken om vrijdag een feestje te vieren en het dan zaterdagavond rustig aan te doen zodat we fit aan het skiën konden beginnen.

Leuke ideeën, goede planning maar moeder natuur had iets anders in petto. Van een weersvoorspelling ‘zondag, een mooie dag met een beetje sneeuw’ naar ‘zondag, sneeuwstorm.’ We kregen daarom dus een mailtje dat we op zaterdag al zouden gaan skiën. Nou zijn we best flexibel dus nou ja ook prima, maar het feestje konden we natuurlijk ook niet missen dus besloten om niet naar de after party te gaan. Maar goed als je dan op het feestje bent en het is leuk maar niet geweldig en je hebt nog energie over dan kan je net zo goed nog even een uurtje naar de after party gaan. Goed je snapt het al, rond 3 uur lag ik in bed (feestjes duren hier tot 2 uur) en om 7 uur ging mijn wekker weer.
Ik had les met vier anderen dus genoeg tijd voor wat goede tips zou je denken. Een ander meisje en ik hadden het best snel te pakken, zo lastig is het niet. Maar 3 anderen belanden overal waar ze niet naartoe wilden. Uiteindelijk na het afremmen en bochtjes maken met zijn allen naar boven om van de ‘bunny hill’ te gaan. Na 5 minuten beneden wachten op de rest maar besloten met het andere meisje om weer naar boven te gaan om nog een keer af te dalen. Bochtjes maken ging wel goed alleen bleef één van mijn skies wel een beetje hangen, dan maar je voet op tillen en ‘smokkelen’ dacht ik bij mezelf.

Na de les de skilift in –ik gok dat ik niemand die op wintersport is geweest hoef uit te leggen hoe dat voelt met weinig slaap en een gehalte in je bloed waarmee je waarschijnlijk nog steeds niet mag auto rijden- naar boven de berg op. Een groene piste af, maar helaas niet de gemakkelijkste gekozen, het eind van de piste was aardig stijl, het was nog groen maar de blauwe pistes kwamen daar ook op uit. Niet heel stijl waarschijnlijk in vergelijking met zwarte pistes maar als je je bochtjes werk nog niet helemaal onder de knie hebt kun je met een behoorlijke snelheid naar beneden. Mijn bochten gingen niet genoeg in een S-shape waardoor ze er niet echt voor zorgden dat ik vaart minderde. Uiteindelijk bleef me ski ook ergens hangen waardoor die bocht helemaal mislukte en er was geen houden meer aan; Gaby ging in een rechte lijn de piste af en die verdomde pizzapunt wou ook niet lukken. Opbegeven moment toch maar besloten om een bocht in te zetten waarbij ik wist dat ik flink op mijn plaat zou gaan; maar ach liever je val nog een beetje zelf kunnen controleren en inzetten dan als een giga sneeuwbal rollend de berg af te gaan.

Helaas was ik pas halverwege en had ik nog een aardig stuk te gaan. Katie was er ook bij en die kan super goed skiën dus meteen mijn probleem maar aan haar uitgelegd. Zij adviseerde me dus meteen om inderdaad mijn voet op te tillen en zo naar de andere richting te verplaatsen. Met licht knikkende knieën en tegenzin toch maar begonnen aan de andere helft want zag het niet echt zitten om naar beneden te lopen. Aan het begin lukte het wel aardig tot ik toch weer ergens fout ging en nogmaal als een ongeleid projectiel de berg af sjeeste. Ik zag dat het onderaan minder stijl werd en besloot dus om er alles aan te doen overeind te blijven en toch mijn pizzapunt maar weer in te zetten. Gelukkig werkte dit en kwam ik tot stilstand onder aan de piste, terwijl ik nog aan het vieren was dat ik niet weer was gevallen voelde ik mezelf ineens als bambi op het ijs en omdat ik niet wekelijks een split maak besloot ik om mijn liezen te beschermen en mezelf voor over te laten vallen. Damn, toch weer gevallen en wat is het lastig opstaan!

Niks gebroken, geen pijn dus gevraagd wat de makkelijkste groene piste is en weer in de skilift gestapt. Een spoedcursus skieën van Katie bovenaan de piste gehad en met succes de makkelijkste afdaling volbracht. Eenmaal beneden meteen weer naar boven met de skilift (na het wachten in de rij want het was heerlijk weer dus iedereen had het idee om te gaan skiën) en naar een andere groene piste gegaan. Ik was samen met Katie en dat andere meisje die voor het eerst op skies stond (wel al jaaaaaaaaaaaren gesnowboard) en vond het ook lullig voor hun om weer van die makkelijke piste af te gaan waarbij je op sommige stukken hard moest werken om uberhaupt vooruit te komen en het bochtjes maken ging goed dus waarom niet. Ja… en toen stond ik weer oog in oog met die afdaling waarbij ik daarvoor gigantisch onderuit was gegaan. Met een privé coach en motivator aan mijn zij (You can do it, yes that is it, see it is easy) toch weer begonnen –je hebt ook geen andere keus.

Bochtje maken, ja gelukt, nog een bochtje, ja weer gelukt, volgend bochtje, yes het lukt zie je ik kan het wel, volgend bochtje ski blijft hangen in de sneeuw, niet vallen blijf overeind, o nee ik ga sneller, o neeee niet weer, oke rustig aan maak een nieuw bochtje, gelukt ik verminder vaart. I am in control woeeeeehoeeee. De rest van de dag steeds sneller de piste af gegaan en niet meer gevallen ik zeg geslaagde dag!

Eenmaal terug in Jennings, meteen naar de eetzaal om avond te eten; zombies waren we, echt zombies. Normaal gaan we elke vrijdag- en zaterdagavond naar een feestje of naar Ducky’s (locale bar) maar deze zaterdagavond moesten we toch echt aan ons voorbij laten gaan want we hadden alledrie (Leah was ook bij het skiën) nog wat schoolwerk te doen die zondag.

Jeetje wat een verhaal alweer zeg!! En dat terwijl ik nog meer heb gedaan de afgelopen maand. Ach nouja heb ik nog wat te vertellen wanneer ik weer thuis ben :P

Over precies twee weken verlaat ik Sackville (New Brunswick) om naar Cobourg (Ontario) te gaan en daar een week vrijwilligerswerk te doen. Dan vertrek ik van Cobourg naar Toronto International Airport om Natasja en Thijs op te halen en gaan we twee weekies rond Ontario reizen, suuuuuuuper veel zin in!!! :D:D:D Daarna pak ik de trein naar Edmonton (3 daagse treinreis) en een bus naar de volgende locatie om vrijwilligerswerk in de rockie mountains te doen voor een maand :D

Ik hoop dat het met jullie allemaal goed gaat! XxX